در این مقاله قصد داریم به بررسی کاربرد پرینتر سه بعدی رزینی و چگونگی کارکرد این محصول مهم در حوزه پرینت سه بعدی بپردازیم. با ما همراه باشید.
دسته‌بندی پرینتر سه بعدی رزینی
رزین‌ها به طور کلی در دو دسته کاربردی و غیر کاربردی طبقه بندی می شوند. یعنی شما اول باید به قطعه مورد نظر نگاه کنید و سئوالات زیر را از خود بپرسید؟
- آیا این قطعه بعد چاپ در فضای خاصی مونتاژ می شود؟
- آیا قطعه دارای حرکت هست/در مکانیزم حرکتی مونتاژ می شود؟
- آیا قطعه تحت فشار، حرارت و سایش قرار می گیرد؟
قطعه ای که بعد چاپ قرار است در داخل یک سیستم حرکتی سایش دار مونتاژ شود قطعا باید از گروه رزین کاربردی انتخاب شود چون قطعه کاربردی نام می گیرد. در این مثال رزین اپوکسی دوام Durable بهترین انتخاب می باشد. مجسمه هایی که برای نمونه و در قالب Prototype انتخاب می شوند عموما بعد چاپ فشار کششی و حرارتی نیاز ندارند و می توان از رزین های استاندارد ، شفاف و یا منعطف استفاده کرد. حتی رزین های پزشکی و ریختگری ، به دلیل نوع استفاده و حساسیت های کاری ، را می توان در دو گروه کاربردی و غیر کاربردی قرار داد.
نکته دیگری که در اینجا باید اشاره کرد الزاما همه رزین ها برای همه تکنولوژی های استریولیتوگرافی مناسب نیستند. روش های SLA و DLP و LCD هم دارای رزین های مشترک و هم دارای رزین های خاص خود می باشند. پس قبل از استفاده باید اطلاعات مربوط به نوع استفاده را با دقت مطالعه کنید. مثلا رزین سرامیکی عموما برای پرینتر های DLP و با کمی فاصله برای SLA ساخته شده است و نمی توان در پرینتر سه بعدی رزینی LCD قرار داد.
در پایان برخی تفاوت های عمده رزین UV در پرینتر سه بعدی رزینی را مرور می کنیم. رزین استاندارد مقاومت کششی بالا و چکش خواری پایینی دارد و به دلیل کیفیت سطح عالی و دقت چاپ جزئیات بالا برای نمونه سازی، ماکت و مجسمه سازی بسیار مناسب است. این رزین در گروه رزین های غیر کاربردی قرار می گیرد.
رزین UV سخت برای قطعاتی که تحت فشار هستند و به سختی تراکم بالا نیاز دارند مناسب هست. ولی باز هم در گروه غیر کاربردی قرار می گیرد و نمی توان در مکانیزم های حرکتی سایشی قرار داد. برای درک این مهم بهتر است رزین سخت را بین رزین استاندارد و رزین با دوام درنظر بگیرید.
تفاوت رزین مقاوم حرارتی و رزین سرامیکی
قطعات متحرک، اتصالات و مکانیزم های حرکتی را باید رزین Durable چاپ کرد. جالب است بدانید در بسیاری از منابع این موضوع عنوان شده که تکنولوژی استریولیتوگرافی مناسب برای قطعات کاربردی نیست چون ماهیتا رزین در گذر زمان به دلیل مجاورت با هوا و نور خواص ذاتی خود را از دست می دهد و قطعه ضعیف تر می شود. رزین های سرامیکی، با دوام و رزین های مقاوم حرارتی مثال نقض این مفهوم کلی می باشد.
آخرین مقایسه مربوط به رزین مقاوم حرارتی و رزین سرامیکی می باشد که در واقع برخی ویژگی های مشترک در خود دارند. هر دو مستعد شکستن و مقاومت ضربه پایینی دارند. اما نوع استفاده این مدل از رزین های UV باهم متفاوت هست. رزین مقاوم در برابر حرارت می تواند تا 200 درجه سلسیوس مقاومت حرارتی داشته باشد و در قالب سازی و ریخته گری مستقیم کاربرد دارد. رزین سرامیکی سختی و استحکام فوق العاده ای دارد و اگر به دنبال هیجان در چاپ کیفیت جزئیات و ریزکاری های طرح خود هستید توصیه می کنم از رزین سرامیکی استفاده کنید.
پرینت سه بعدی رزینی چگونه کار می‌کند؟
استریولیتوگرافی، فناوری رایجی است که در اکثر پرینت های سه بعدی رزین استفاده می شود و یکی از پرکاربردترین تکنیک ها برای تولید پرینت های سه بعدی با کیفیت است. این مقاله به بررسی این فناوری می پردازد.
انواع کاربرد پرینتر سه بعدی رزین
پرینت سه بعدی رزین در سطح حرفه ای برای همه موارد از ابزارها و نمونه های اولیه گرفته تا تجهیزات ورزشی و ایمپلنت های پزشکی استفاده می شود.
جالب است بدانید پرینت رزین، استریولیتوگرافی (SLA) و پلیمریزاسیون (vat) نیز نامیده می شودو با سایر روش های پرینت سه بعدی، مانند پخت لیزر انتخابی SLS یا فن آوری مدل سازی رسوب ذوب شده FDM متفاوت است.
فناوری رزین تقریباً در هر صنعتی که نیاز به پرینت رزین دارند در موارد زیر کاربرد دارد:
قطعات قابل مقایسه با قالب تزریق
قطعات با جزئیات پیچیده ، هندسه های پیچیده و ویژگی های خوب
قطعات با سطح بسیار صاف یا بافت نرم
قطعات در مواد مختلف (پرینتهای انعطاف پذیر یک روز ، پرینت های محکم روز دیگر و غیره)
قطعات در پلاستیک های زیست سازگار
قطعات شفاف
سخن پایانی
در صورتیکه مایل به خرید پرینتر سه بعدی یا مواد اولیه آن هستید می توانید با مشاورین ما در ارتباط باشید و از راهنمایی آنها در زمینه خرید پرینتر سه بعدی خانگی یا صنعتی خود بهره مند شوید.
دیدگاه ها